پنج شنبه 90 خرداد 5 , ساعت 2:14 عصر
چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
آن گل که هر دم دردست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
یا رب امان ده تا باز بینم
چشم محبان روی حبیبان
ای منعم آخر بر خوان وصلت
تا چند باشیم از بی نصیبان
ما درد پنهان با یار گفتیم
نتوان نهفتن درد از طبیبان
حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می شنیدی پند ادیبان
نوشته شده توسط ali torab ahmadi | نظرات دیگران [ نظر]
